91/7/17
7:27 ع
اکنون که سوءمدیریت در جوار دامن زدن به حاشیه سازی های مناقشه گران و حاشیه سازی های خود دولت موجب شده است تا آثار مثبت هدفمندی به دلیل عدم حراست از آنها کمرنگ شود و حال که آثار مثبت پایمردی بر روحیه انقلابی در پس پرده وادادگی مدیریت بازار مخفی و در قالب شکستی اقتصادی جلوه کند و حال که شعار زیبا و قدیمی انقلاب با عنوان مدیریت جهانی و صدور انقلاب در سایه مدیریت ضعیف داخلی زیرسوال رفته است، آن دسته از طرفداران افراطی دولت که هرگونه انتقادی را بر نمی تابند دست به رویکردی جدید و رویه ای منسجم زده اند که شناخت این رویه را در نظراتی که ذیل مطالب همین وبلاگ و یا به عنوان مطالب این افراد در وبلاگ های خودشان مطرح می شود می توان به صورت آشکار مشاهده کرد. در این مطلب همه طرفداران دولت را مصداق ندانسته ام و فقط کسانی را که هیچ ضعف و ایرادی را در دولت وارد ندانسته و تمام سوالها و ضعف ها را به دیگران حواله می دهند را موضوع بحث قرار می دهم.
این رویه که در ابتدای بحث آن را منسجم دانستم، در نشر و استنادهای گزینشی کلام های رهبر معظم انقلاب خلاصه می شود، یعنی تا انتقادی به تضعیف صنایع در بحث هدف مندی می کنید فوراً منبع می دهند که مثلاً پارسال در فلان تاریخ و فلان مکان و در جمع فلان افراد، رهبر معظم انقلاب از هدفمندی یارانه ها چه تقدیرها انجام داده اند و یا وقتی می خواهند در برابر انتقادات حتی منصفانه و فنی که به دولت می شود دفاع کنند فوراً آن جمله ی رهبر معظم را که بسیاری از انتقادات به دولت به خاطر روحیه انقلابی این دولت است را مستند می کنند و بعد نتیجه می گیرند که منتقدمذکور انقلابی نیست و حتی ضد انقلاب و ضدولایت فقیه است و تنها دولت است که انقلابیست؛ یا وقتی که دولت را در خصوص سوءمدیریت بازار ارز یا سکه یا مرغ یا تورم مورد انتقاد قرار می دهند فوراً به استناد این که رهبر معظم انقلاب اقتصاد مقاومتی را اصل می شمارند نتیجه می گیرند که پس جنگ اقتصادی است و دولت مقصر نیست بلکه در جنگ تلفات باید داد و منتقدان عافیت طلبند و تحمل فشار ندارند و مردم را ناامید می کنند و ....
در این رویه، انتقادات و پیشنهادهای رهبر معظم انقلاب در جهت اصلاح امور اصلاً مورد توجه قرار نمی گیرد، انتقاد به حاشیه سازی ها، انتقاد به نسب عناصری که موجب دلسردی نیروهای حزب اللهی شدند، انتقاد به کم کاری در تبیین و بکارگیری اقتصاد مقاومتی، انتقاد در خصوص نقدینگی بالا در کشور و عدم امکان جذب این نقدینگی به نحوه مفید، انتقاد در خصوص هر گونه زمزمه ارتباط با آمریکا، انتقاد در خصوص ایجاد تعهدهای غیر ممکن و ....
گویی آقایان متوجه نمی شوند که همیشه بزرگان، تلخی انتقادات را به شیرینی تحسین ها همراه می کردند تا موجب رشد و ارتقای مخاطب را فراهم کنند و هرگز منظور این نبوده که قسمت تأییدات موجب خودشیفتگی طرف مقابل و درجازدن باشد و این رویه همیشه بوده است و البته ماهم به فراخور خودمان باید سعی کنیم این شیوه بزرگان را در خصوص مومنان بکارگیریم یعنی اگر می خواهیم در خصوص طرح مسکن مهر، یا پزشک خانواده یا هدفمندی انتقادی کنیم لازم است اول از کلیت این طرح و محاسنش تمجید کنیم (و البته دروغ هم نگفته ایم) و بعد انتقادمان را دلسوزانه طرح نماییم اما طرفداران دولت گویی گوششان همان تمجیدها را فقط می شنود و بس، و همراه شدن تمجید را با انتقاد یک تناقض و نشان دهنده ی ریاکار و مشکل دار بودن منتقدان می دانند و یک اقرار معرفی می کنند.
جالب است، جایی که باید اطاعت محض انجام شود دستورات رهبری روی زمین می مانند و با ارفاق یک هفته و یا 10 روز با قهر و ناز انجام می شوند و بعد که موقع پاسخگویی است هم از همین رهبری مظلوم مایه می گذارند. سوال این است که آیا این همه هزینه کردن از رهبری آن هم فقط در نقاط ضعف و به صورت غیر منصفانه آیا در راستای ولایت مداری است یا در این راستا که دولت در ضعف ها برای خودش شریک و حتی مقصر بتراشد و در پیروزی ها البته همچنان واحد باشد.
لازم است تا دوستان ارزشی که با این رویه مواجه می شوند در برخوردشان دقت کنند که طبق همان رویه رهبری عمل کنند یعنی در انتقاد از دایره انصاف خارج نشوند و البته در برابر تحریف و یا گزینشی منتشر کردن سخنان رهبر دقت عمل و حساسیت داشته باشند، باید دقت داشت کسانی که به صورت محض از دولت حمایت می کنند بعضاً ممکن است دچار اشتباه هم باشند و مباحثه صحیح و مودبانه می تواند در ایجاد نگاه متعادل و دور کردن ایشان از تعصب و افراط و البته تعادل در طرفین کارساز باشد.
اکنون که جریان انحرافی نتوانسته است با ولایت مداری خاصه خود که به انسان کامل مرتبط می دانست و با شیوه ی مدیریت امام زمانی!!! (با عرض پوزش از مقام امام عصر) تعهدات عجیب و قریب خود را جامه ی عمل بپوشاند، سعی دارد تا ضعف ها را در عدم همکاری سایر قوا با دولت (که البته از سوی همه قوا نسبت به همدیگر وجود داشته است) و نداشتن اختیارات کافی و عدم همکاری مردم و جنگ اقتصادی و ... خلاصه کند که تا اینجایش قابل تحمل است اما از جایی که دولت بخواهد ضعف های خود را به پای کلیت نظام و سیاستهای انقلاب معرفی کند که احتمالاً به زودی اتفاق خواهد افتاد، جایی برای مباحثه و مذاکره نخواهد بود که البته از صمیم قلب دعا می کنیم که هرگز اتفاق نیفتد.
مطالب مرتبط:
دولت دوستان، نشانه ها را نادیده نگیرند
نسبت مصدق با احمدی نژاد
آیا احمدی نژاد نجات می یابد؟!
رییس جمهور به کجا می رود؟!!
برای احمدی نژادمان و خودمان دعا کنیم...
بگذارید احمدی نژاد بخواند!
رییس جان! علی میزان عدالت است نه خودمان
....
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.